Γκάλτον, Φράνσις, σερ

(Sir Francis Galton, Ντάτστον, Γουόρκσαϊρ 1822 – Χέιζλμιαρ, Σάρεϊ 1911). Άγγλος επιστήμονας. Προερχόταν από οικογένεια Κουακέρων και ήταν εξάδελφος του Δαρβίνου. Μετά από σπουδές στο Λονδίνο και το Κέιμπριτζ, πραγματοποίησε πολλά ταξίδια στην Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Το 1857 εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, για να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην επιστημονική έρευνα. Οι μελέτες του απέφεραν αξιόλογα συμπεράσματα στην ανθρωπομετρία, στη βιομετρική στατιστική (όπου εισήγαγε τον υπολογισμό των δεικτών συσχέτισης) και κυρίως στη μελέτη της βιολογικής κληρονομικότητας και της ευγονικής. Ίδρυσε μάλιστα και ινστιτούτο ευγονικής στην περιοχή του πανεπιστημίου του Λονδίνου. Στον τομέα της ψυχολογίας ασχολήθηκε κυρίως με το πρόβλημα των ατομικών διαφορών, τις οποίες προσπάθησε να μετρήσει με αντικειμενικές μεθόδους, έτσι ώστε δίκαια θεωρείται πρόδρομος των ψυχολογικών τεστ. Το πιο γνωστό έργο του, Κληρονομική μεγαλοφυΐα (1869), είναι μία ανάλυση για την κληρονομική μεταβίβαση των εξαιρετικών πνευματικών χαρισμάτων του ανθρώπου.